Ludzie plotkowali od zawsze, lecz dopiero w szesnastym wieku nadano temu niechlubnemu przekazowi ustnemu nazwę „plotka, plotkowanie, plotkarski”. Plotkowanie, to zachowanie znane w każdy kręgu. I choć nie jest to zachowanie godne naśladowania, to jednak wiele osób ekscytuje się plotkami o gwiazdach filmowych, sportowcach, politykach.
Czyli najkrócej mówiąc interesuje się ludźmi z pierwszych stron gazet. W tym celu wertowane są strony internetowe poświęcane plotkom, jak i przeglądane są gazety o plotkarskim profilu. Ludzi interesują się także plotkami dotyczącymi osób znanych z najbliższego otoczenia, jak na przykład życiem burmistrza lub wójta, zachowaniem księdza, czy postawą prezesa lub dyrektora placówki. Ludzi ciekawi wszystko co dotyczy znanych osób. Ludzie ciekawi są tego, jak żyją znani ludzie, jaki jest ich styl ubierania, jak zachowują się na co dzień, ile mają pieniędzy i na co je wydają?
Ludzi interesuje wszystko, nawet to, co nie jest zgodne z prawdą lub posiada tylko ziarnko prawdy. I tak z ziarenka prawdy rodzi się duża plotka, gdyż przekazując sobie niepotwierdzoną wiadomość po drodze każdy coś od siebie doda. Plotkowanie ośmieszał już Andersen w napisanej przez siebie bajce pt. Pewna wiadomość. Gdzie jedno wyrwane przez kwokę pióro poprzez plotki urosło do rangi tragedii osobistej przeżywanej przez kwokę, która miała być nieszczęśliwie zakochana w kogucie. Na końcu sama kwoka nie poznała swojej historii, gdy ta do niej wróciła, bo aż tak historia po drodze się zmieniła. Plotkowanie polega na przekazie ustnym niesprawdzonej kub kłamliwej wiadomości. Plotka jest niebezpieczna, gdyż zazwyczaj powoduje utratę dobrego wizerunku osoby, której dotyczy. Zawarte w plotce wiadomości zawsze są mało wiarygodne.
Plotka jest synonimem pogłoski, jest rozpowszechnianą lecz niepotwierdzoną informacją i często ma niewiele wspólnego z rzeczywistości, a czasem nawet w ogóle jest oderwana od rzeczywistości. Nieprawdziwa plotka o podłożu niechlubnym może zniszczyć człowieka. Kłamliwa wiadomość może zniszczyć również relacje rodzinne i środowiskowe. Dlatego tak ważne jest przekazywanie tylko sprawdzonych wiadomości, o czym przede wszystkim napominał Pan Jezus, co czytamy w Piśmie Świętym. Dziś wielu ludzi trudni się plotkami zawodowo pisząc niesprawdzone informacje np. do prasy. Lecz najszerszy krąg plotkarski skupia te osoby, które po prostu lubią plotkować. Robią to z powodu nadmiaru wolnego czasu lub z powodu wrodzonej ciekawości i rozbudowanej wyobraźni, która pozwala im ubarwiać rzeczywistość i przy okazji szkodzić ludziom.
Plotkowanie nie ma żadnej wartości dla osoby plotkującej. Jest co prawda małą przyjemnością zwłaszcza wtedy, gdy można komuś przyłożyć gdy się go nie lubi. Plotkowanie wykorzystywane jest nie tylko dla przyjemności mówienia, lecz również może być wykorzystywane jako strategia do rywalizacji w celu zniszczenia reputacji przeciwnika. Ludzie zazwyczaj obmawiają osoby nieobecne. Jest to złośliwe, chamskie i negatywne zachowanie. Taka wymiana informacji o osobie nieobecnej jest bardzo płytka i brzydka, gdyż osoba ta nie ma możliwości zdementowania plotki o niej, czy obrony. Osoby znane z tendencji do plotkowania będąc w gronie sobie podobnych osób boją się opuszczać towarzystwo, bo wiedzą, że po wyjściu natychmiast pojawią się plotki na ich temat.
Powszechnie sądzi się że najwięcej plotkują kobiety, lecz nie jest to prawdą, gdyż co najmniej tyle samo procentowo plotkują mężczyźni co kobiety i tym przypadku nie ma różnicy. Lecz jest różnica, gdy porównamy plotkę z pogłoską. Plotka zawsze dotyczy ludzi. Natomiast pogłoska dotyczy głównie zdarzeń. Ponadto plotka jest zazwyczaj nieprawdziwa, czyli wyssana z palca. A pogłoska prawie zawsze jest prawdziwa.